Stond op O.
coerulescens, Fauna Europaea: Oedipoda caerulescens (Linnaeus 1758) daarin gevolgd door waarnemingen.be, 24jan11 BH.
DECLEER, K. et al.: Atlas et "liste rouge" provisoire des sauterelles grillons et criquets de Belgique (Insecta, Orthoptera) - Voorlopige atlas en "rode lijst" van de sprinkhanen en krekels van België (Insecta, Orthoptera), Bruxelles/Brussel, Saltabel et:en Instituut voor Natuurbehoud, 2000. Sur Internet: SALTABEL-Sprinkhanenwerkgroep van de Benelux - Groupe d'études des Orthoptères du Bénélux : http://www.saltabel.org/ (AB)
Bibliographie
Détermination confirmée par K. HOFMANS foto op entomart
Schaarbeek wordt expliciet als stedelijke vindplaats vermeld in saltabel-fiche. Verspreidingskaart van Brussel op p 11 van saltabru atlas
Literatuurlijst op www.saltabel.be
nDevriese, H. (1988). Oedipoda caerulescens (LINNE, 1758) en Belgique (Orthoptera, Acrididae). Notes fauniques de Gembloux 17: 3-8. (geen pdf-versie)
Commentaires
Volledig beschermde diersoort (KB 22/09/1980)
M.: 15-21mm, F.: 22-28mm (bedreigdenatuurinvlaanderen.be)
Foto genomen op 18/09/2007 op de oude spoorwegbedding van de Tour en Taxis-site (die binnenkort zal verdwijnen), AD & BH.
«Wijd verspreid in Europa. Op droge, kale vlaktes, vooral op warme plaatsen. In België en Nederland het algemeenst in de duinen, in het binnenland achteruit gegaan door biotoopverlies.»
De blauwvleugel bewoont zeer droge plaatsen met lage, open vegetatie: duinen, heide, schraal grasland, kalkgrasland (xerobromion) en rotsen. Veel recente vindplaatsen bevinden zich op door mensen geschapen terreinen zoals mijnterrils, steen- en zandgroeven en spoorwegbermen. (www.soortenbank.nl)
Biotopes
« L'oedipode bleue fréquente les endroits secs à végétation basse et ouverte : dunes, landes, pelouses sur sable et sur calcaire, rochers ensoleillés. Beaucoup de stations récentes correspondent à des terrains issus des activités humaines comme les terrils de charbonnage, les carrières et sablières, le ballast des voies ferrées, etc. Il s'agit d'un insecte exclusivement terricole, qui s'avère parfaitement homochrome avec le substrat. La femelle dépose ses oeufs dans le sol nu et sec. Chez cette espèce, les émissions acoustiques sont quasiment inexistentes. Le régime alimentaire se compose essentiellement de graminées (d'après Bellmann & Luquet, 1995; Decleer et al., 2000). » in biodiversite.wallonie
