Stigmatogaster op www.nederlandsesoorten.nl, niet opgenomen in Fauna Europaea, «Haplophilus» in Lock, K., 2000. Voorlopige atlas van de duizendpoten van België (Myriapoda, Chilopoda). I.N. en K.B.I.N., Rapport Instituut voor Natuurbehoud 2000/19, Brussel, 40p. en in BERG & EVENHUIS - DETERMINATIETABEL VOOR DE NEDERLANDSE DUIZENDPOTEN.
Commentaires
Geophilomorpha hebben bij ons tussen de 35 à 90 paar korte poten. Ze zijn slank, trager maar tegelijk wendbaarder dan de andere Chilopoda. Ze jagen dieper in de ondergrond (blind) op aardwormen, enchytraeiden (oligochaeten) en vliegenlarven.
Voor de kleinere soorten wordt lichtmicroscoop met vergroting tot 400X aanbevolen om tot een determinatie te kunnen komen!. Aantal en ligging van poriën op de coxa (eerste deel van een poot) gelden als eerste stap in de determinatietabel...
16 soorten waarvan 8 van het genus Geophilus en 3 van het genus Strigamia.
Op waarneming.nl
werden
veel foto's gecorrigeerd als «Stigmatogaster subterraneus» op basis van het aantal segmenten (±80), de korte lichte kop en korte antennes door Matty Berg. «Strigamia sp» gewijzigd op basis van het aantal segmenten (±80) op de foto's in Haplophilus subterraneus (naar Koen Lock), 10/03/2010 BH.
Determinatietabel M.P. Berg, C. Evenhuis (2001) p 49: «6b - Lichaam met meer dan 70 paar poten. - Kop iets korter dan breed. - Coxa laatste poot met ongeveer 100 poriën. - Antennen kort, ongeveer 2-2,5 x langer dan de kopbreedte. Lichaam naar achteren toe vrij plotseling versmald, naar voren toe meer geleidelijk versmald. Aantal lichaamssegmenten mn 77-81, vr 79-83. Lichaam licht geelbruin van kleur, kop en eerste segment iets donkerder. Dieren 50-60 (70) mm lang, 1,4 mm breed. Onder stenen en hout in tuinen, rommelhoekjes en bossen op zware grond. Algemeen, met name in het westen van het land.»
Biotopes
Ce mille-pattes géophilomorphe est carnivore.
Observations
30/03/2007, jardin proche du Moeraske, sous une pierre, AD
19/11/2006, jardin proche du Moeraske,
sous un
pot de fleur, BH-AD.
